Feeling Nanay si Taklesa

Feeling ko ngayon, para akong ina na iniwan ng mga anak nya...

Naks, drama. Pero it's true. For the past months na I was handling the Transition Team, maski ayaw ko man at forever idedeny ko, I felt like the mom in the team. Funny kasi I always think na wala akong motherly instinct.

Anyway, I feel a bit sad kasi parang wala na sila lahat. Ganun pala feeling ng mga nanay kapag umaalis na mga anak. Nakaka-relate ako ha.

At gaya ng ibang mga anak na alam mo namang andyan lang (marahil nag-aaral ng college or nagtatrabaho), iba rin talaga ang feeling.

Andyan lang sila pero iba.

Hala. Drama.

*****

Isa na siguro sa mga pangit na ugali ko is yung pagiging taklesa ko. Kung may tindang tact sa 7-11 or Mini Stop, malamang bumili na ko ng sampung kilo.

Lahat may opinyon sa lahat ng bagay pero hindi lahat ready marinig ang mga opinyon na ito. Kaya minsan, shumat-up ka na lang. Pumunta sa badmintunan at makipagtxtan sa mga kaibigan. O kaya, pumunta sa office at i-qa ang mga bangkero mo.

O kaya naman, mag-blog ka na lang.

This too Shall Pass

Hindi na ako ang hahawak sa Transition Team. Ang team na kasama ko for the longest time. Just like that.

Iniisip ko na lang, may magandang rason, may importanteng dahilan at siguro, matinding pangangailangan. Di ko man ma-gets sa ngayon, sana in time, maintindihan ko.

Gustuhin ko man na magdrama, after a day or two, I know, lilipas rin 'to. Ang mga bayani nga, nakakalimutan e. Ang isang tulad ko pa kaya?

No matter how sad I am. No matter how devastated I feel. No matter how consumed I may become because of this issue... the world won't stop for me. Tuloy and ikot ng mundo. Tuloy ang pagkagutom ng mga bata sa Africa. Tuloy sa paghihikahos ang karamihan sa mga Pilipino. Tuloy ang pagtaas ng presyo ng langis at mga bilihin. Tuloy lang ang lahat. Tuloy ang laban.

Buhay pa naman ako. Yan ang importante. I can sleep soundly at night knowing na wala akong inagrabyado.

Wala lang 'to sa karera ng buhay.

At gaya ng laging kong sinasabi lalo na for the past few days, This too shall pass.

PS. Madrama rin pala talaga ako.